डान्समा चान्स

त्यो बेला रमाईलोका रुपमा हेरिने “नाच” अब विस्तारै पेशा नै बन्दैछ । अर्थात अहिले धरानमा “चान्समा डान्स” होईन “डान्समा चान्स” आएको छ

-गोपाल दाहाल
कहिले विद्यार्थी कहिले शिक्षक कहिले डान्सर । धरान १५ निराजनवस्तिकी अाजु राईको वास्तविक दैनिकी नै अभिनय जस्तो बद्लिरहनु पर्ने खालको छ । आफैं प्लस टु पढ्दै गरेकी अाजु एकैदिनमा बोर्डिङ स्कुलका विद्यार्थीलाई डान्स सिकाउन पनि पुग्छिन् कार्यक्रममा आफैं डान्स गर्न पनि र डान्स सेन्टरमा सिकाउन पनि । स्टेज प्रोग्राम टे्रेनिङ र म्युजिक भिडियोमा भ्याई नभ्याई छ उनलाई । अाजुलाई व्यस्त बनाएको छ डान्सले ।

साल्सा हिपहप हो वा क्लासिकल मज्जाले नाच्ने अाजु धरानमा मात्र होइन पुर्वका विभिन्न जिल्लामा डान्सकै दौडिरहेकी हुन्छिन् । यसैबाट राम्रै आय पनि भएको उनलाई । सन्ध्या श्रेष्ठ, रेश्मा राई, साजन गुरुङ, दिवस श्रेष्ठको पनि व्यस्तता बढेको छ अचेल ।

धरानको डान्स पुर्वमै नामी छ । डान्स गर्नकै लागि उनिहरु कहिले ईटहरी कहिले विराटनगर त कहिले जनकपुर पुग्छन् । कुनै समय डान्स गर्नु केवल रमाईलोका लागि मात्र सोचिन्थ्यो । “चान्समा डान्स” भने झैं डान्स केवल मेला चाड-पर्ब विवाह जस्ता अवसरमा मात्र गरिन्थ्यो । समय कहाँ सधै एकनाशको हुन्छ र । धेरै कुरा बद्लिए समय पनि बद्लियो अनि त्यो बेला रमाईलोका रुपमा हेरिने “नाच” अब विस्तारै पेशा नै बन्दैछ । अर्थात